Аристакес – младший сын Григория Просветителя; он с очень раннего возраста принял монашескую жизнь. Был рукоположен отцом во епископы, став его сподвижником. В 325 году присутствовал на Первом (Никийском) Вселенском Соборе. После смерти отца Аристакес стал армянским патриархом. Вёл борьбу за сохранение христианских нравов в домах князей Армении, за что в 333 году принял смерть по приказу князя Аркегаёса, чьё неисправимое поведение он осуждал, и был погребён в в Даранагском поселении Тил.
Вртанес – первенец Просветителя. Он был женат и имел двух сыновей: Григориса и Иусика. После кончины брата он воссел на Армянский патриарший престол. Хотя в Армении христианство и было принято как государственная религия, однако в многочисленных областях пока ещё существовала старая вера. По этой причине патриарх Вртанес устраивал ежегодную великоторжественную молитвенно-обрядовую церемонию в Тароне, с целью постепенного искоренения язычества. Вртанес умер в 341 году и был похоронен в провинции Тордан, поблизости от захоронения мощей его отца. Григорис был старшим сыном Вртанеса. Был рукоположен отцом во епископы не Агванский престол. Отправившись в Агванк, он обновляет в Цуре церковь, проповедует, а затем отправляется распространять Христову веру среди мазкутов и соседний языческих народов. Сначала Григорису покровительствуют при дворе Мазкутского царя Санесана Аршакуни. Однако в 337 году он мученически погибает по приказанию того же царя на поле Ватна: его волочили по полю, привязав к хвосту коня, пока он не погиб. Его тело диаконы схоронили в в Амарасском монастыре в Арцахе, где в 489 году, в правления Агванского царя Вачагана, на мощах Святого возводится церковь Св. Григория. Иусик был младшим сыном Вртанеса. Был женат на дочери армянского царя Тирана и имел двух сыновей: Пап-а и Атанагинэ. В 341 году избирается католикосом. Патриарх Иусик боролся за сохранение христианских нравов царского двора. Он воспротивился Тирану, который пожелал поместить в церкви портрет Юлиана Отступника, за что и принял в 347 году мученическую смерть по приказу царя Тирана и был похоронен в Тордане. Святой епископ Арташатский Даниил, ученик Григория Просветителя, был известен своей святой жизнью, и на старости жил отшельником в местечке Хацьяц Драхт (Хлебный Рай) Таронской губернии. Был избран католикосом после мученической смерти Иусика и унаследовал его участь: был убит по приказу царя Тирана за обвинение его в гибели св. Иусика. Два его ученика – Епифаний и Шалита – предали его тело земле в обители Хацьяц Драхт.
Ս. Գրիգոր Լուսավորչի որդիների և թոռների` Արիստակեսի, Վրթանեսի, Հուսիկի, Գրիգորիսի և Դանիելի հիշատակության օր
Արիստակեսը Ս. Գրիգոր Լուսավորչի կրտսեր որդին էր և շատ վաղ հասակից մտել էր վանական կյանք: Եպիսկոպոս է ձեռնադրվել իր հոր կողմից` դառնալով նրա գործակիցը: 325 թվականին մասնակցել է Նիկիայի Ա տիեզերաժողովին: Արիստակեսը հոր մահից հետո դարձել է հայոց հայրապետ: Սպանվել է 333 թվականին Չորրորդ Հայքի Արքեղայոս իշխանի կողմից՝ նրա անուղղելի վարքը քննադատելու համար և թաղվել Թիլ ավանում:
Վրթանեսը Լուսավորչի անդրանիկ որդին էր: Ամուսնացած էր և ուներ երկու զավակ՝ Գրիգորիսը և Հուսիկը: Եղբոր մահից հետո բազմել է Հայոց հայրապետական աթոռին: Թեև Հայաստանում քրիստոնեությունը հաստատվել էր որպես պետական կրոն, սակայն բազմաթիվ վայրերում դեռևս գոյություն ուներ հին հավատը: Այդ պատճառով Վրթանես հայրապետն ամենամյա մեծահանդես պաշտամունք էր կազմակերպում Տարոնում՝ հեթանոսությունն աստիճանաբար վերացնելու համար: Վրթանեսը վախճանվել է 341 թվականին և թաղվել Դարանաղյաց Թորդան ավանում, Լուսավորչի նշխարների մոտ: Գրիգորիսը Վրթանեսի ավագ որդին էր: Նա Հայ Եկեղեցու կողմից հարևան հեթանոս ազգերի մեջ քրիստոնեությունը տարածելու ջանքեր է գործադրում: Նահատակվում է մազքութների Սանեսան թագավորի հրամանով, իսկ մարմինն իր սարկավագների ձեռքով ամփոփվում է Արցախի Ամարաս ավանում, որտեղ 489 թվականին Աղվանից Վաչագան թագավորի օրոք, սրբի նշխարների վրա կառուցվում է Ս. Գրիգոր եկեղեցին: Հուսիկը Վրթանեսի կրտսեր որդին էր: Ամուսնացած էր հայոց Տիրան արքայի դստեր հետ և ուներ երկու զավակ` Պապը և Աթանագինեն: 341 թվականին նա ընտրվում է կաթողիկոս: Հուսիկ հայրապետը, ընդդիմանալով Տիրանին, ով ցանկանում էր Հուլիանոս Ուրացողի պատկերը դնել եկեղեցում, նրա հրամանով 347 թվականին բրածեծ նահատակվում է և ամփոփվում Թորդանում: Դանիել Ասորի եպիսկոպոսը, ով հռչակված էր սրբակյաց կենցաղով և ծերության ժամանակ մենակյաց կյանք էր վարում Տարոնի Հացյաց Դրախտ կոչված վայրում, Հուսիկ հայրապետի սպանությունից հետո հրավիրվում է կաթողիկոսանալու: Առաջին հանդիպման ժամանակ խիստ հանդիմանում է արքային` մեղադրելով Հուսիկ հայրապետի սպանության մեջ, որի համար արքայի հրամանով խեղդամահ է արվում: Նրա երկու աշակերտները` Եպիփանը և Շաղիտան, նրա մարմինը թաղում են Հացյաց Դրախտ մենաստանում: